Culturele boycot

We vinden een boycot niet iets om luchtig op te vatten. In onze rol als theater en makershuis proberen we voortdurend bruggen te bouwen, verbin­dingen te leggen en wederzijds begrip te creëren. Kunst reflecteert, bevraagt en maakt zichtbaar wat soms wordt weggedrukt. Zodra er iets in de wereld speelt, reageren wij hierop door wat we tonen en produceren. Dit vinden wij onze taken, deden wij in het verleden en blijven we doen in de toekomst. Maar als cultureel instituut zijn we niet enkel een ​‘vermaakplek’; we zijn een plek van betekenis in de samenleving. 

Juist in tijden van crisis en groot onrecht zien wij het als onze taak om niet te zwijgen. Het is altijd onze missie geweest ons podium een plek te laten zijn waar de uitwis­se­ling van de meest uiteen­lo­pende perspec­tieven centraal staat. Maar deze veron­der­stelde neutra­li­teit kan ook geïn­ter­pre­teerd worden als dat we geen moreel kompas hebben.

Daarom hebben wij sinds deze zomer een quote van de Amerikaanse schrijver James Baldwin toegevoegd aan onze missie: ​‘We kunnen het niet met elkaar eens zijn en toch van elkaar houden, behalve als jouw mening mij onderdrukt en mijn menszijn en recht om te bestaan ontkent’. Met deze toevoeging hebben we ons in juni samen met veel vlakkevloer theaters uitge­sproken met het rode lijn statement, waarin we onszelf herinneren aan de verplich­ting om, volgens inter­na­ti­o­naal recht, een vermeende genocide te allen tijde helpen te voorkomen dan wel te stoppen. Dit dragen wij ook uit met de poster aan onze gevel. 

Aangezien de situatie sindsdien verder verslech­terd is en de Nederlandse regering niet ingrijpt kiezen we ervoor ons niet alleen via onze program­me­ring uit te spreken. We kiezen er bewust voor om als instituut niet neutraal te zijn wanneer funda­men­tele mensen­rechten en levens worden geschonden. Daarom vinden we het een logische stap en conform onze meer­stem­mige en inclusieve waarden dat we de culturele boycot onderschrijven. 

De boycot sluit in de eerste plaats samen­wer­king uit met culturele instel­lingen en hun verte­gen­woor­di­gers als ze via subsidie of anderszins een directe band hebben met de Israëlische staat. De culturele boycot richt zich niet tegen individuen of iden­ti­teiten (dus niet op nati­o­na­li­teit, religie, gender, etnische of raciale categorieën) en is expliciet geen oproep tot geweld of haat. Wij distan­ti­ëren ons van alle vormen van discri­mi­natie, inclusief anti-Palestijns racisme, anti­se­mi­tisme, seksisme en homo- en transfobie.